Sessizliğimin Şarkısı

Yürüdüğüm ama koşamadığım,
gittiğim ama geri dönemediğim, yolumsun..
Hapsetmişim kendimi gözlerinde
anahtarı dilinin ucunda.. 

Kaybolmuşum varlığında,
gideceği yeri ezberlemiş bir âmâ gibi..
Baka baka aşındırmışım geçmişimi,
her düşümün sana çıktığı çıkmaz sokaklarda.. 

Karanlığı geceden ayırmışım,
gözlerinin rengini gölgem varken de görmeyeyim diye..
Sense sağır etmişsin kendini,
sırf duymamak için güzel sesli bülbülün nasihatini.. 

Yüceltmişim seni gönlümde,
dizlerimin üstünde bile gözlerine eğilemesem de..
Yıllandırmışım seni gün geçtikçe mazide,
tadına baktığımın 'hayal' i belki bir gün gerçek olur diye..

Uzandığım ama tutamadığım,
kokladığım ama bir türlü koparamadığım,gülümsün..
Kahrolmuşum sözlerinle,
ilacı kanayan nasırlı parmaklarımın ucunda..

Her günü üzerime aşırmışım,
belki bir şafak vakti sen doğarsın diye..
O kadar alışmışımki yaşamaya hayalinle,
tanımamışım seni, bir şafak vakti karşımda gördüğümde.. 

Aklımda,gönlümde yarattığın vuslat,
akrep yelkovanı kovalamayı bırakınca başlar..
Gözlerin,sözlerin hepsi sel olur gider,
acıtmaz canımı taşıdığın ne çakıl ne de taşlar.. 

Yolların sonunda sen varsın diye,
ekle ekle usanmadığım çile rüzgarımsın..
Tek nefeste içime çektiğim,
son nefeste bile asla vermeyeceğim 'nefesim', iyiki varsın..