24 Nisan 2013 Çarşamba

KİMSELİ KİMSESİZ

Yolun en sonundayım
Harcayabileceğim tüm kaynaklarımın sonuna gelmiş,
Ve bundan sonra ne olacağına dair
Mataramın dibinde kalan son hayallerimi de 
Maksimum yavaşlıkta yudumluyorum.

Bitmişti, 
Geçmişe dönüp bakacak ne mecal kalmıştı, 
Ne de geleceği düşünebilecek,
Yeni semalara yelken açabilecek derman..
Sayılı günlerimin, sayısız demlerini yaşıyordum..

Tüketmişlerdi;
Belki de ben tüketmiştim
İnancımı, ruhumu, hayallerimi, umutlarımı, hayatımı, ömrümü,
Ve içime hapsettiğim aşkımı..

Uyandığımda üzerimde kocaman bir yük vardı
Uyanmıştım,
Uyanmıştım ama yattığım yerden bir türlü kalkamıyordum..
Bu yük riya idi,
Bir çocuğun gözlerindeki umut kadar kocaman,
Bir amanın hayalleri kadar geniş..
Herkesin sahip olduğu, 
Benimse etrafımda çizdiğim daireye yaklaşamayan
Diğerlerine bulaştıkça onları hafifleten,
Beni ise o nebze ezen yük..

Kalakaldığım yerden acizliğimi seyrediyorum
Ve etrafımdaki iki ve daha fazla yüzlü canavarları
Kimi aynı anda iyi bir baba, mütevazi bir koca iken, 
Aynaya baktığında heyecan dolu bir sevgili motifinde..
Ya da secdeye yüz tutmuş bir başın aklındaki filler..
Veyahut, bakire olduğunu söyleyen bir sevişgen..

Yapılan ve düşünülen çok farklıdır
Yaptıktan sonra düşünülen de..
Mesela hepsi, küçükken ben büyüyünce adam olacağım demiştir
Ama çok azı başarmıştır olabilmeyi
Ve hiçbiri 'adam' olamayışını küçüklüğündeki kadar düşünmemiş,
Dert etmemiştir..


Sonra bir de özgürlük var değil mi?
Önce birisi hiç kimsenin daha önceden bilmediği 
Düşünmediği bir şey bulur;
Sonra onu etrafındakilere anlatır,
Onlarda gider başkalarına anlatır..
Aradan kısa zaman geçer
Kendinde bulunmayan vasfı, 
Liderlik diye o icatçıya yüklerler..
Yada dünden planlıdır kim bilir..

Birde bakar, tanımadığı insanların omzundadır..
O fikrini ilk söyledikleri,
Takım elbiseler ve lüks otomobiller içinde 
Uzaktan gülümseyerek söz sahibini izlemektedir..
İşte özgürlük hikayesi böyledir..
Bu düşüncenin altında ezilmenizi 
Ve hatta bu reislerin köleliğini yapmanızı gerektirir..

Bir de tutturmuşlar kara cahil diye
Kim olmak istemez ki, 
Sabah kalkıp ineğini sağan 
Sonra gün boyu koyun bekleyip, 
Kaval çalan, akşam olunca onları köpeğe toplatan, ahıra kapatan,
Gece başını yastığa koyunca en gülümseyen çobanın yerinde 
Hangi tahsil sahibi bahtiyardır onun kadar,
Bilmeyin, Öğrenmeyin, Okumayın!
Cahillik, Kuvvettir.

En azından ideolojiye girmeyen bir yüzlüdür,
En azından koyun bekleyen, kaval çalan 
İnek sağan, bir yüzlüdür..
Bunlar cahildir de, asla sizin kadar bilmemişlerdir..
Bir bilseler, ah bir bilseler..
Büyüdüğümde adam olacağım da dememişlerdir..
Büyüdüğüm zaman adam olacağım demeyenler,
Aslında en 'adam' olanlardır..

Akla gelmez şeyler,
Bazen en ummadık zamanlarda çıkagelir.. 
Düşünce gücü ve düşünce suçu
Aslında her şey düşüncededir..
Sonrası düşünülmeden yapılan hiçbir şey yoktur gerçekte..

Her şey bitmişti diye düşünmüşken,
Bir gök gürültüsü çıka geldi,
Sonra bir şimşek daha 
Aydınlandı en karanlık labirentim,
Bir şey kalmıştı sadece geride
Fikrim..













Hiç yorum yok:

Yorum Gönder