Seni bir şiire düşündükçe;
çığ gibi önünde durulamayan,
kıyamet gibi
sonunda hem hayal kırıklığı ve hüzün
hem de dünyada ulaşılamayacak saadete yorulabilecek tüm kelimeler sivriliyor
aklımın ıssız köşelerinde..
Örümceğin bile
ağ kurmaya üşendiği bu köşeleri,
en işlek caddelere çevirip aydınlatan 'ateş böceğim' oldun..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder